Tegen de tijd dat een kind 14 is heeft het gemiddeld 50.000 keer het woordje ‘Nee!’ gehoord. Als een baby opgroeit dan zijn de goedbedoelende ouders beschermend en ‘nee en mag niet en pas op’ zijn de programmering voor later.

Nee is, gezien onze ervaring uit het verleden een vanzelfsprekende verwachting. We mochten veel niet zien, horen, zeggen of doen. Nee kan dus een verlammende werking hebben. Na drie keer nee geven we het vaak op.

Maar is nee ook heel natuurlijk. Als er geen nee zou zijn dan bestaat er ook geen ja. Niets is altijd ja. Maar goed, nee verbinden wij vaak aan negatief en niet deugen.

Toch is het goed stil te staan bij het feit dat als een klant nee zegt dat daarvoor goede redenen zijn. Of hij wil gewoon niet wat je aanbiedt, of hij begrijpt niet goed wát je te koop hebt en hoe het hem helpt. In beide gevallen is het ok als hij nee zegt.

En niet iedereen zegt nee. Stel dat je maar 10% van de markt bedient. Dan is de kans 70% dat drie mensen achter elkaar nee zeggen. Statistisch wordt de kans dus steeds groter als je na de derde nee doorgaat. De meesten stoppen dan, maar dat is onverstandig. Ook al zijn we zo geprogrameerd.