Recent ben ik in de wereld van het ‘gravel biken’ gestapt. Dat is kort gezegd fietsen met een racefiets met brede banden met veel profiel. Daarmee kun je makkelijker over niet verharde wegen.

Die weggetjes zijn vaak hobbelig. Het is comfortabeler de grip wat te laten vieren. Zo vang ik schokken beter op en zit relaxter. Hoe harder ik vasthoud hoe meer gehobbel mijn lichaam moet dempen. Verkrampt zitten, hard remmen of fel sturen werkt averechts.

Het voelt contra intuïtief om niet direct in te grijpen als we de controle verliezen. Toch is het beter die binnenkomende krachten te observeren, te voelen en ondergaan. De controle komt later wel weer.

Net zoals in het leven vervalt dan vanzelf die behoefte aan controle.