Online regelmatig iets schrijven is meer een gesprek dan een monoloog. En dat gesprek is dan met ‘de wereld’, maar niet veel anders dan een gewoon gesprek.

Soms rammelt het, is incompleet of perfect, maar dat is niet erg. Het is het begin van een conversatie. Als het maar eerlijk is en laat zien wat we in ons hebben.

Mensen vragen wel eens waarom ik regelmatig wat schrijf zonder te weten of het wordt gewaardeerd, of überhaupt gelezen. Ik denk dat bovenstaand mijn hoofdmotief is.