Zig Ziglar was een Amerikaanse keukenspullenverkoper. Hoe werkte dat in de jaren 50 en 60? Je ging met een auto vol potten en pannen een dorp of stadje af. De meeste mensen zeiden nee. Als je elke deur had gehad verkaste je naar een andere stad. Je concentreerde je dus op laaghangend fruit.

Niet Zig Ziglar. Hij huurde een hotelkamer en verbleef er enkele weken. Elke dag zwermde hij uit en veel mensen sprak hij twee of drie keer. Bij alle huizen werd aangebeld. ‘Niet thuis’ was geen reden om niet nog een keer aan te bellen.  Zijn enthousiasme en kennis werkte aanstekelijk en inspirerend.

De gastvrouwen van kookdemonstraties die hij organiseerde gingen erover verder vertellen. En zo groeide het vertrouwen.

Doorgaan als het moeilijk wordt en volhouden waar anderen afhaken. De makkelijke deals zijn niet altijd de belangrijkste.