Rolstoel
Gisteravond raakte ik in de bus in gesprek met een jongeman van 22 in een rolstoel. Op zijn 12e kreeg hij rugpijn en al snel pijn in zijn benen. Lopen gaat wel, maar niet zonder hevige pijn en pijnstillers. Vandaar dat hij vaak in de rolstoel zit.
“Shit happens”, zei hij toen ik vroeg hoe hij zijn leven voor zich ziet. “Maar het kan altijd nog slechter. Mijn hersenen doen het uitstekend, haha”.
Naar huis lopend vanaf de bushalte was ik dankbaar voor de vanzelfsprekendheid van mijn eigen gezondheid. En met bewondering voor het relativeringsvermogen van deze dappere jongen.