Wij mensen houden ervan in hokjes te denken. Waar hoor ik in, waar horen zij thuis? Categoriën lijken de wereld makkelijker en begrijpelijker te maken.

We geven mensen labels: klanten en gebruikers, collega’s, concurrenten…

Het zijn niet langer alleen mensen, het zijn de hokjes waar we ze in hebben gestopt. En we hebben niet langer de last van het voelen van compassie. Complete onzin natuurlijk.

De dingen in de wereld lopen alleen maar lekker met compassie. Compassie geeft een gevoel van gewichtloosheid. Dat moeten we in onszelf vinden. We zijn zo groot en kunnen zoveel bereiken als wat we aan anderen kunnen geven.