Wat zou je maken, schrijven, tekenen, componeren als niemand kijkt en je het meteen weggooit?

Het gaat er niet om wat je maakt, maar dat je maakt. Door niemand beoordeeld, bekritiseerd of geprezen. Daar kun je een gewoonte van maken. En dan op een dag besluit je om het niet weg te gooien.  Maar om het te laten zien misschien.

Leven zonder angst voor beoordeling of zonder verwachting van lof maakt vrij.