We zijn gevoeliger voor de mening van een ander als deze ons een goed gevoel geeft dan voor ideeën die ons aan het denken zetten. Een meningsverschil ervaren we als een bedreiging van ons ego, in plaats van als een kans om te leren.

En we omringen ons door mensen die het eens zijn met onze conclusies, terwijl we ons aangetrokken zouden moeten voelen tot hen die onze gedachten uitdagen.

Adam Grant heeft een geweldig nieuw boek geschereven: Think Again. hij neemt ons mee op een reis om te kijken of deze manier van denken en doen wel zo goed is voor ons. En hoe het anders kan.

Het verrassende is dat Grant laat zien hoe leuk het kan zijn om te omarmen en accepteren dat we verkeerd zitten. En dat je niet hoeft te geloven wat je denkt. En dat we contraproductieve gedachten kunnen loslaten.

Een aardige voorbeeld uit het boek is de volgende. We lachen om mensen die nog met Windows 95 werken. Maar een opvatting waar we sinds 1995 aan vasthouden is heel gewoon en niet gek.

Het gaat over de kracht van weten wat je niet weet. En dat kan alleen met loslaten.