Lees nu De Meeste Mensen Deugen van Rutger Bregman in de Engelse vertaling ‘Human Kind’.

Onze voorouders waren allergisch voor ongelijkheid. We waren jager verzamelaars en er rustte een taboe op aanleggen van voorraden. Dat was ook niet goed mogelijk, omdat we continu aan het rondreizen waren. De één mocht en kon zich dus niet meer toeëigenen dan nodig voor dagelijks gebruik. We verzamelden geen spullen maar vriendschappen.

Bregman legt uit hoe dit begon te veranderen toen we nederzettingen gingen bouwen aan de vruchtbare overs van de Nijl. Dat was de aanleiding dat mensen zich meer gingen toeëigenen en bewaren dan strict noodzakelijk en was dit het begin van de moderne samenleving die we nu kennen.

Hoe zou het zijn als we ons zouden voorstellen terug in de tijd te gaan?  Waarin vriendschappen en elkaar helpen en vertrouwen, belangrijker zijn en meer energie geven dan het verzamelen en bewaken van spullen? Het dichtst bij dit gevoel komt mogelijk een eenvoudige vakantie met een kleine rugzak. Van dag tot dag vlinderen van plek naar plek met de mensen van wie je houdt. Of alleen en open voor nieuwe ontmoetingen?

Overigens is de titel ‘Human Kind’ een prachtige vertaling van het Nederlandse origineel. Mensen zijn in de basis namelijk gewoon ‘kind’, aardig.