Als je net zo bent als ik dan neig je soms naar eindeloos voorbereiden om later te gaan doen. Dit kan leiden tot uitstelgedrag.

Na een leven als fotograaf te hebben gewerkt ben ik met video begonnen. En de leercurve is stijl. Er zijn duizend dingen te leren via eindeloos Youtube kijken, boeken lezen, handleidingen uitpluizen en appararuur leren kennen.

Het is allemaal waar wat ze zeggen: niets is beter dan gewoon doen. Fouten maken, overzicht verliezen, prutsen en verprutsen, vallen en opstaan en het dan de volgende keer beter en anders doen.

Recent maakte ik een korte video van een groep mensen. Aan alles moet je dan denken: geluid, licht, instellingen en dan ook nog eens zorgen dat er iets interessants te zien is. De hersenpan draait overuren en alle kennis van maanden achter de computer wordt simultaan aangesproken.

Het resultaat van die sessie was niet bepaald geschikt om voor een Gouden Kalf in te zenden en er schortte van alles aan. Toch was ik blij dat ik ondanks alle fouten aan de slag ben gegaan. Het zag er meer dan goed genoeg uit en de klant was als verwacht blij.

Alleen door de moed bijeen te rapen en in het diepe te springen worden we sterker.