Een tijdje geleden heb ik een inschattingsfout gemaakt. Door mij onvoldoende te informeren over hoe iemand écht denkt over mijn voorstel, ontsond er een onverkwikkelijke situatie. Ik wilde eerder weg bij een klant en vroeg of dat in orde was. Ik zorgde ervoor dat het werk af was en dacht alles goed te hebben geregeld.

Ik nam aan dat mijn voorstel redelijk was en de ander weersprak dat ook niet. Later hoorde ik dat dit toch niet het geval was.

Mensen durven niet altijd te zeggen wat ze echt denken of voelen. Het is belangrijk altijd door te vragen. En als er dan een vervelende situatie ontstaat is het belangrijk er alles aan te doen de fout te herstellen. Het belangrijkste is dat de ander zich gehoord den gezien voelt. En bovenal dat deze niets wordt verweten.

En tenslotte, dat we met een oplossing komen die voldoening geeft zodat we het voorval achter ons kunnen laten. Dat we dus met daden, en niet alleen met woorden afsluiten.