De Japenners kennen het begrip Ikigai, een plek waar alles lijkt te kloppen en waarin alles in balans is. Het gevolg is een tevreden en voldaan gevoel.

Een van de manieren om dat te creëren is zorgen dat je nooit meer eet dan 80 procent van wat je eigenlijk op kunt. We zijn gewend te eten tot we een voldaan gevoel hebben, en dan is het eigenlijk al te laat. Bij 100% zitten we te vol.

Dit komt omdat de mens evolutionair is gevormd om meer te eten dan we nodig hebben. De hongerreflex houdt namelijk zo’n 20 minuten langer aan. Met andere woorden: we zitten al vol, maar de hersenen geven nog signalen door dat er nog wat bij kan.

Heel vroeger was dit een overlevingsreflex, omdat je nooit wist wanneer je volgende maaltijd was. We aten dus teveel. Dat is niet veranderd, die vertraging van die reflex dat we vol zitten is er nog steeds.

Een goede manier om die ingebouwde reflex om de tuin te leiden is langzamer te eten en kleinere porties te nemen. Dat doen de Fransen. Obesitas is geen groot probleem in Frankrijk, althans veel kleiner dan in andere landen.

Dus, om lekkerder in het leven te staan is eens te proberen om de verleiding te weerstaan een tweede bord op te scheppen. Dat is lastig, zeker als het lekker is. Wat goed helpt is na het eerste bord een kwartier a twintig minuten te wachten. Meestal is de zin in dat tweede bord dan verdwenen. Voordeel: de kilo’s vliegen eraf, je slaapt beter, en uiteindelijk leef je langer. Ikigai makkelijk toepasbaar.