Ze zeggen wel eens dat een crisis iemand beweegt écht te veranderen. Dit is een mythe.

Journalist Alan Deutschman kwam tot een verbijsterende conclusie. In een onderzoek met ruim een half miljoen patienten die een hartaanval en een bypass operatie hebben gehad, veranderde 90% van de patienten niets aan hun leefstijl. De acute crisis van de hartaanval met een kans op een tweede en zelfs de dood was dus onvoldoende motivatie om het roer om te gooien.

Mensen zijn hardnekkig en veranderen niet of heel moeilijk. Logica alleeen motiveert nauwelijks. Wat dan wel? Door een voorstelling te maken van de positieve en betekenisvolle gevolgen van de verandering. Door de voordelen die het gevolg zijn van de verandering in het vizier te hebben. En daar dan naar uit te kijken. Naar wat er allemaal (weer) kan.

Bijvoorbeeld: nog een aantal jaren van de (klein)kinderen kunnen genieten. Of zonder buiten adem te raken een paar trappen op met boodschappen te kunnen lopen. Het zijn altijd dingen en doelen die je bent. Wie ben je of wordt je als deze crisis weer voorbij is? En wat is er dan anders dan nu?