Veel organisaties dragen al een steentje bij aan verduurzaming. Ze vinden het echter soms moeilijk om erover te vertellen. De angst heerst dat groene acties worden geïnterpreteerd als greenwashing. Deze zorg mag echter niet de reden zijn om niet te communiceren dat je als bedrijf stappen zet. Mits een paar simpele basisprincipes worden nageleefd.

Greenwashing is het proces waarin een verkeerde indruk wordt gewekt of misleidende informatie wordt verstrekt over hoe producten of diensten duurzaam zijn. Het gevolg is dat consumenten dan door ongegronde claims worden misleid om te geloven dat een organisatie milieuvriendelijk en duurzaam bezig is.

De grens tussen greenwashing en de claim van het zijn van duurzaam kan flinterdun zijn. En greenwashing kan slecht zijn voor een bedrijfsreputatie. Daarvan zijn voorbeelden te over. Als een organisatie morele en ethische beginselen naleeft dan is de weg vrij om te communiceren. Een paar voorbeelden:

Geen leugens verkondigen of de waarheid verdraaien. Een energieleverancier die zegt dat zij het regenwoud en de orang oetang helpen redden, begeeft zich op glad ijs.

Zorg dat je ook kunt aantonen dat claims kloppen. Een supermarktketen die zegt dat plastic tasjes in tachtig dagen worden afgebroken moet er dan wel bij vertellen dat dat alleen onder industriële omstandigheden gebeurt.

Wees voorzichtig met de woordkeuze. Een autofabrikant die claimt milieuvriendelijk te zijn ontspringt de dans niet omdat autorijden in de basis niet milieuvriendelijk is. Je zou wel kunnen zeggen: milieuvriendelijker.

Volledigheid in de berichtgeving; een luchtvaartmaatschappij die claimt op biobrandstof te vliegen en het blijkt dat dat maar 20% is, communiceert onvolledig.

Als een bedrijf daadwerkelijk een bijdrage wil leveren, en niet alleen voor de bühne, dan zit het wel snor. Dan mag, kan en ik denk moet een organisatie dat met trots communiceren. De angst voor reputatieschade, mag niet een reden zijn om het na te laten.