Kabouters denken, omdat ze zo klein zijn, dat er door hen toch niets is te doen aan het grote probleem. En tegelijk kan een kabouter dan ook gewoon doorgaan met het gedrag, omdat die verwaarloosbare negatieve impact toch geen verschil maakt.

Emilia is 11 en ze loopt mee in Amsterdam in de ‘klimaatmars’ met vooral jonge mensen. Zij voelt zich geen weerloze kabouter. Ze maakt zich zorgen over haar toekomst. En terecht. Hoe naar het ook is wat er allemaal nog meer speelt in de wereld, het klimaatprobleem overschaduwt alles. Dat gaat niet weg door er niet mee bezig te zijn.

Emilia is geen kabouterdenker. Hoe zou het zijn als wij daar een voorbeeld aan nemen? We doen het voor de generatie van Emilia.