Regelmatig krijg ik de vraag; ‘waarom schrijf jij eigenlijk over dingen die niets met je werk als fotograaf te maken hebben?’ Dan zeg ik, het heeft er best veel mee te maken.

Ten eerste schrijf ik omdat het kan. Ook al zou ik geen enkele lezer hebben, dan is het nog steeds een goede oefening om gedachten te ordenen. Ik zie het als een dagelijks meditatief moment om even na te denken over een onderwerp en daar over te reflecteren.

Vooral is het een ook een mogelijkheid om iets te laten zien van wat mij boeit als mens. In mijn werk heb ik te maken met andere mensen die ik fotografeer of met wie ik intensief contact heb over fotografie die ik voor hen of hun organisatie uitvoer. Alle werk is mensenwerk. Mijn gedachten op deze pagina’s geven mensen een kans om te zien en te voelen hoe ík kijk, denk en voel. Dat kan een band met hen versterken en het ijs breken.