Blogger Rohan Rajiv  die ik volg wees me op Ozark op Netflix. Een donker verhaal over een financieel adviseur in de stad die aan de randen van de wet en er overheen beweegt. Hij vlucht met zijn gezin naar het Ozarks merengebied om te proberen uit levensbedreigende moeilijkheden te blijven. Het wordt echter van kwaad tot erger.

De hoofdpersoon ging in het verleden een keer over de schreef. Hij kwam ermee weg en dat nodigde uit tot meer ethische uitglijders. Zolang iets goed gaat lijkt er geen risico te bestaan. Net als met steeds op rood zetten in het casino en maar blijven winnen. Tot het moment dat dat niet zo is.

Ook in de serie Fargo, een remake geïnspireerd door de oorspronkelijke film van de Coen Brothers, komt de hoofdpersoon terecht in een cascade van ellende door één foute beslissing. Daarna lijkt er geen weg meer terug.

Wat beide producties laten zien is hoe één besluit (of nalaten van het nemen ervan) versneld kan leiden tot een opeenstapeling van steeds grotere problemen veroorzaakt door die eerste dubieuze stap.  Het lijkt ook of de karakters van de hoofdpersonen ook radicaal  veranderen omdat er geen weg terug meer is. En hoe het steeds makkelijker wordt om ethisch dubieus te handelen.

Principes en ethiek zijn een kostbaar goed. En hoe belangrijk het is om ons eraan te houden. Beide series laten op vermakelijke maar ook wel pijnlijke manier zien hoe fout het gaat als principes niet 100% worden nageleefd. Het gevaar van het hellend vlak ligt niet alleen op de loer, het is zeker dat het gaat hellen.